Zesentwintig predikanten

Afgelopen zaterdag was ik bij een bijeenkomst in de Nieuwe Kerk in Amsterdam alwaar in de aanwezigheid van de ambassadeur van Hongarije werd herdacht dat De Ruyter in 1676 zesentwintig Hongaarse predikanten wist te bevrijden van de Spaanse galeien. Niet met slag of stoot, maar met diplomatie. Deze herdenking wordt elk jaar gehouden. En het is de enige keer in een jaar dat de crypte met daarin de doodskist van De Ruyter toegankelijk is.

Afbeelding afkomstig van de website van de Nieuwe Kerk.

Die doodskist is trouwens een doodskist in een doodskist in een doodskist."Doodskistception" zeg je dan tegenwoordig, vrij naar de film Inception.

Over film gesproken.

De actie met de zesentwintig Hongaarse predikanten was aan het eind van de militaire carrière van De Ruyter. De film Heldt van Hollandt speelt zich af aan het begin. Toch heb ik de neiging om de Hongaarse predikanten, alle zesentwintig, nog een korte rol te geven in de film. Misschien bevrijdt De Ruyter ze wel en passant uit Engelse gevangenschap. Niet zonder slag of stoot. En niet historisch correct.

Ontslag

Afgelopen week schreef ik een paar korte - maar belangrijke - regels bij in het script van Heldt van Hollandt. Het zit namelijk zo: in de film heeft De Ruyter genoeg van het admiralenleven. Hij wil weer op de wal werken zodat hij meer bij vrouw en kinderen kan zijn. Tot nu toe zat dat gegeven nog niet duidelijk genoeg in het script, vond ik. Daarom laat ik De Ruyter nu een ontslagbrief schrijven. En dat al in de eerste scène.

Zo'n object komt later in de film altijd nog van pas. Daarom stopt hij de brief in zijn binnenzak. Twee scènes verder staat hij bij de admiraliteit, en dan laat ik hem naar de brief in zijn binnenzak reiken. Dan denkt het publiek: "Oh, en NU gaat hij ontslag nemen!" Maar dan wordt hij onderbroken door de voorzitter en neemt het verhaal een andere wending.

En helemaal aan het eind van de film? Zal hij dan de ontslagbrief overhandigd hebben?

Dat is voor u een vraag en voor mij een keuze.